راه های درمان بوی بد دهان کودک
راه های درمان بوی بد دهان کودک عبارتند از:
۱) بهداشت دهان و دندان
در کودکان تا ۹ سالگی باید روی مسواک زدنشان نظارت کامل و کافی داشته باشید و حتما شما هم به صورت مکمل برای کودک مسواک بزنید.
بعد از ۹ سالگی فقط نظارت روی مسواک زدن فرزندتان کافی است و نیازی به مسواک زدن مکمل شما برای آنها نیست.
کودکان در سنین ۹ سالگی کم کم توانایی دستانشان برای انجام حرکات ظریف مثل نخ دندان کشیدن کامل می شود.
بنابراین تا قبل از ۹ سالگی باید والدین خودشان برای کودک نخ دندان بکشند.
می توانید از نخ دندان های دسته دار هم به راحتی استفاده کنید.
استفاده از دهانشویه ها و قرص های نعنا و آدامس ها برای از بین بردن بوی بددهان کودک خوب است، ولی کافی نیست.
اگر شما تنها از دهانشویه جهت کاهش بوی بد دهان استفاده کنید و عامل اصلی که میکروبهای دهانی هستند را از بین نبرید،
عملاً درمان مناسبی برای کاهش بوی بد دهان انجام نداده اید.
همچنین ممکن است علت بوی بد دهان، عفونت و یا مشکلات گوارشی باشد
که در صورت مصرف دهانشویه و آدامس ها به طور موقت بوی بد را از بین برده اید،
در حالیکه عفونت و مشکل گوارشی همچنان در بدن کودک باقی مانده است.
.
دندانهای خراب و پوسیده میتوانند به شدت تأثیرگذار بر بوی بد دهان باشند. دندانهای پوسیده به عنوان محلی برای جمعآوری باکتریها و آثار غذاهای باقیمانده عمل میکنند و این باعث ایجاد بوی نامطبوع دهان میشود. در زیر تاثیر دندانهای خراب بر بوی دهان توضیح داده شده است:
1. تجمع باکتریها: پوسیدگی دندانها باعث ایجاد فضاهای کوچک و تراکمی برای باکتریها در دندان میشود. این باکتریها تخمیر غذاهای باقیمانده را آغاز میکنند و اسیدهای زیادی تولید میکنند که منجر به بوی بد دهان میشود.
2. ترکیب با اسید: باکتریهای پوسیدگی با تولید اسیدها، باعث تغییر ترکیب شیمیایی دهان میشوند. این تغییرات شیمیایی میتوانند به بوی بد دهان افزوده شوند.
3. تجمع آثار غذایی: آثار غذایی و رسوبات غذایی در دندانهای پوسیده تجمع میکنند و باعث ایجاد بوی نامطبوع میشوند. این آثار غذایی در میان شکافها و شکافهای پوسیده نهفته میشوند و به باکتریها به عنوان منبع تغذیه خدمت میکنند.
4. التهاب لثه: پوسیدگی دندانها ممکن است منجر به التهاب لثه شود که نیز میتواند به بوی بد دهان افزوده شود.
برای پیشگیری از بوی بد دهان ناشی از دندانهای پوسیده، مراقبت منظم از دندانها و مراجعات دورهای به دندانپزشک کودکان بسیار مهم است. دندانپزشک میتواند پوسیدگی را تشخیص دهد و درمان مناسبی ارائه دهد تا از بوی بد دهان جلوگیری شود. همچنین، مراقبت دقیق از دندانها از طریق مسواک زدن روزانه، استفاده از نخ دندان و مصرف غذاهایی که نقش پوسیدگی را کاهش میدهند نیز میتواند مفید باشد.
۲) تغییر در رژیم غذایی
از دادن غذاهای پر ادویه و تند و یا تنقلات فلفلی به کودک خودداری کنید.
همچنین از مصرف زیاد نوشیدنی ها و تنقلات شیرین خودداری کنید.
از غذاهای فیبردار و آب کافی استفاده شود تا میزان جریان بزاق افزایش یافته
و خشکی دهان کاهش یابد و باکتری های دهانی بیشتری از دهان شسته و خارج شوند.
از آدامس های بدون قند نیز جهت افزایش بزاق و کاهش باکتریها می توانند استفاده کنند.
(البته در کودکان بالای ۴ سال که قدرت و توانایی بلع آنها کامل شده است، می توانید از آدامس ها استفاده کنید.)
یکسری مسواک های مخصوص جهت تمیز کردن انتهای زبان وجود دارد.
با این حال از مسواک معمولی هم می توان برای تمیز کردن زبان استفاده کرد.
۳) تنفس دهانی در کودکان
کودکان نوپا اکثراً با دهان نفس می کشند و این امر باعث خشک شدن دهان و کاهش بزاق می شود.
وقتی بزاق کاهش پیدا کند، باکتری های دهانی کمتری توسط بزاق شسته شده و ایجاد بوی بد در دهان می کنند.
همچنین خشکی دهان به علت فعالیت زیاد بدنی کودک و نوشیدن مقدار کم آب، به وجود می آید.
علاوه بر این، خشکی دهان باعث افزایش پوسیدگی دندانی نیز می شود.
بنابراین جهت کاهش بوی بد دهان در کودکان و کاهش پوسیدگی دندانهایشان، باید علاوه بر رعایت بهداشت دهان و دندان، به مقدار کافی آب بنوشند.
بنابراین بوی بد دهان کودکان در ساعات اولیه بیدار شدن کودک از خواب، نشانه تنفس دهانی و خشک شدن دهان وی می باشد.
۴) عفونت سینوسها و لوزه ها و بوی بد دهان
گلو درد چرکی و گرفتگی بینی کودک و همچنین عفونت های سینوس، باعث تجمع ترشحات در بینی و گلو و سینوس ها شده
و در نتیجه محیط را جهت تجمع و افزایش میکروب ها مساعد می کند.
والدین باید توجه داشته باشند که اگر با رعایت کامل بهداشت دهان و دندان، بوی بد دهان کودک از بین نرفت،
حتماً به متخصص کودکان مراجعه کنند تا بعد از بررسی وضعیت گلو و سینوس های کودک، در صورت نیاز، آنتی بیوتیک مناسب تجویز نماید.
۵) مشکلات گوارشی
در نهایت اگر هیچ یک از موارد بالا، علت بوی بد دهان کودک نبود، باید به مشکلات گوارشی در کودک مشکوک شده و از متخصص کودکان در این مورد مشاوره گرفته شود.
